Podczas naszych samochodowych podróży trafiamy na różne miejsca parkingowe. Zdarza nam się spać w samochodzie na parkingach przy autostradzie, ale i z widokiem na miasteczka gdzieś w oddali, góry, czy jeziora. Gdy tylko dowiedziałam się o tym oryginalnym parkingu z piękną panoramą wiedziałam, że musimy tam spędzić choćby 1 noc!
Ponad 100 lat temu, w sierpniu 1909 roku, na zboczu góry Czyżyk otwarty został dzisiejszy Dworzec Kolejowy Plichowice- Zapora. Torowisko zostało poprowadzone na betonowej półce wspartej od strony jeziora żelbetowymi słupami w kształcie sklepionych łuków. Peron stacji zadaszono wiatą o łukowym kształcie. Obok peronu stanął niewielki budynek o typowej dla tego regionu konstrukcji ryglowo- szkieletowej. W budynku znajdowała się kasa biletowa i poczekalnia.
Dworzec został usytuowany jest na nad Jeziorem Pilchowickim (Pilchowicki Zbiornik Wodny) (niem. Bobertalsperre), które powstało na skutek budowy w latach 1902–1912 przegrodzenia rzeki Bóbr zaporą o wysokości 62 m i długości 290 m w koronie. Z dworca rozpościera się piękny widok na jezioro, zaporę oraz góry w tle. Idealne miejsce na rozpoczynanie codziennej drogi do pracy czy szkoły, co?:D
Na taki tytuł możemy natrafić w lokalnych mediach. Niestety stan dworca oraz okolicy, torowiska jest przygnębiający. W poczekalni możemy natknąć się na poimprezowe zestawy butelek, śmieci. Brakuje tu toi toia, czy choćby koszy na śmieci. Jedyne co ratuje to miejsce, to właśnie piękny widok.
Dworzec w Plichowicach jest dziś nieczynny, ale jak najbardziej korzystają z niego zarówno miejscowi jak i przejezdni. Miejscowi przyjeżdżają tutaj na fajeczkę i pogawędki lub na imprezy (co widać po stanie poczekalni), a turystów przyciąga widok oraz darmowy parking. Bo dziś na peronie nie czeka się na pociąg, tylko parkuje się samochód! Tak, parkuje samochód, np aby podejść do pobliskiego mostu oraz tunelu kolejowego (o tym niżej). My skorzystaliśmy z tego parkingu w pełni i zatrzymaliśmy się tutaj na noc (spaliśmy w samochodzie). Było bardzo spokojnie, a widoki, to już sami oceńcie:)
Gdy zdecydujecie się tutaj zatrzymać choć na chwilę, to warto udać się w obu kierunkach torów (nieczynnej linii) na krótkie spacery. A co tu zobaczycie?
„Jednokomorowy, jednotorowy tunel kolejowy o długości 187 m, prowadzony po łuku pod górą Czyżyk (425 m npm.). Tunel bierze początek w km 11,610 i ma koniec w km 11,798 linii. Tunel wybudowany w latach 1905-1907 podczas budowy Kolei Doliny Bobru i jednocześnie w trakcie budowy jeziora zaporowego na Bobrze w Pilchowicach. Tunel został uszkodzony (wysadzone portale) przez wycofujących się od Wlenia saperów niemieckich 8 maja 1945 r. Wloty do tunelu zostały odbudowane szybko (1946 r.) z zastosowaniem obudowy żelbetowej, gdyż po wysadzeniu w powietrze kamiennego mostu na Bobrze koło Dębowego Gaju ruch kolejowy na zachód i północ od Jeleniej Góry musiał być prowadzony tą linią (moose).” źródło: polska-org.pl
Tunel zlokalizowany jest od dworca kilka minut spacerem po torach. Warto wziąć latarkę, jeśli planujemy przejść na jego drugą stronę. Bez latarki też się da (nie jest tak ciemno jak w bunkrze kolejowym w Jeleniu), ale ryzykujecie potknięcie, a na torach to jednak niebezpieczne.
Druga atrakcja mieści się po przeciwnej stronie dworca. To dość medialny w ostatnich latach most kolejowy, który planowano zburzyć do filmu… „Mission Impossible”. Na szczęście wygląda na to, że faktycznie okazała się to misja niewykonalna. Most jest wyjątkowym, kolejowym zabytkiem techniki – teraz chronionym prawem.
Most kolejowy nad Jeziorem Pilchowickim to most kratownicowy z wyjątkową i rzadko spotykaną kratownicą dolną. Jest nitowany, wspierany na dwóch kamiennych filarach z granitu. To jeden z najwyższych mostów kolejowych w Polsce.
(…) w swojej konstrukcji i formie jest nośnikiem wiedzy o stanie techniki i budownictwa kolejowego na przełomie XIX i XX wieku. Dokumentuje drogę rozwoju konstruowania i budowania dużych konstrukcji stalowych w okresie dynamicznego rozwoju sieci kolejowej w rejonie Sudetów. Ze względu na zachowanie w oryginalnym stanie (tj. bez istotnych zmian konstrukcyjnych) cechuje się dużą integralnością zabytku, co pozwala na doświadczenie charakteru techniczno – funkcjonalnego obiektu inżynieryjnego pochodzącego z odległej epoki rozwoju techniki.
źródło: mapazabytkow.pl
Na deser zostawiamy tu oczywiście Zaporę Pilchowicką. Powstała na rzece Bóbr w latach 1902–1912 w celu ochrony przed powodziami. Jest to najwyższa zapora kamienna i łukowa oraz druga co do wysokości (po Solinie) i druga co do czasu powstania (po zaporze w Leśnej) zapora wodna w Polsce.
Zapora, w chwili oddania jej do użytku, miała wysokość 62 m i długość w koronie równą 290 m, a w stopie – 140 m. Grubość jej muru w podstawie wynosiła 50 m, a w koronie – 7 m i w 1912 roku była ona największą zaporą kamienno-betonową w Europie.
Aby zobaczyć zaporę/ przejść się po jej koronie warto jednak przejechać się rowerem lub autem do parkingów zlokalizowanych tuż przy samej budowli.
Dojazd tutaj zajmie Wam z Wrocławia ok 2h, a odległość jaką musicie pokonać to ok 120 km.
Dojazd jest dość łatwy, do dworca jak i zapory prowadzi asfaltowa droga.
Poniżej znajdziecie mapę z zaznaczonymi miejscami, wymienionymi w artykule.
Jeśli ten wpis się Tobie spodobał, to będzie nam mega miło, gdy zostawisz komentarz. A jeśli uważasz, że wpis warto pokazać światu dalej będzie super, gdy go udostępnisz na swoim Facebooku, Twitterze lub Instagramie:)
Ponadto zachęcamy, abyś obserwował nas na naszych kanałach społecznościowych, aby żaden nowy wpis Cię nie ominął:)
Bajkowy zamek na wyspie, do którego prowadzi most
Dlaczego od lat jesteśmy niezmiennie zauroczeni w Dolomitach? Oto lista powodów!
Te niewątpliwie urokliwe miejsce wydaje się nieźle schowane przed tłumami pokonującymi przełęcz Fernpassstraße/Fernpass
Piękna stara zieleń, chińska altana, pyszna beza i krzyk pawia, to wszystko czeka na Ciebie…
W Małej Wsi niedaleko Grójca znajdziemy kolejny cel na jednodniową wycieczkę z Warszawy.
Czy można oblicze gór zamknąć w jakichś "ramach" tak, aby dało się je poznać i…
This website uses cookies.
View Comments
Zastanawiam się nad spaniem właśnie w tym miejscu, tylko na hamaku. Myślicie dobry pomysł?